Bye bye stars and stripes

Edison hotel, New York City in New York

Het zit erop. Morgen nog een paar uur New York opsnuiven, nog een rondje Times Square met een Starbucks in de hand. Nog een foto van Freek met New York Finest. Nog een keer zwaaien naar Lady Liberty. En dan haalt de shuttle ons op voor JFK Airport. Thuis wachten weer allerlei andere avonturen. Mijn broer staat te wachten op Schiphol. Manlief en ik hebben even geschaterd om het idee om ons ‘over the top’ aan te kleden. Je weet wel: zo’n groen plastic kroontje van het vrijheidsbeeld op en een zonnebril van de Amerikaanse vlag. En dan een ‘kan echt niet’ t-shirt met “I love New York”. Maar hij gaat er speciaal om 5 uur zijn bed voor uit. Daarom houden we het bij een idee en voeren het toch maar niet uit. We zijn dus een tijdje onbereikbaar door reistijd, aankomst en jetlag. Want uit ervaring sprekend: ik heb echt moeite met vooruit reizen in de tijd. Maar uit de grond van mijn hart: I did have the time of my life! And I’ll be back!

Brooklyn Bridge

Edison Hotel, New York City in New York

Het einde van de vakantie nadert. Maar niet voordat we nog een aantal dagen van de stad der steden gaan genieten. We stippelen een route uit van Baltimore naar New York City. En na een paar uur duikt de skyline van Manhattan en Lady Liberty op. Manlief wil graag Coney Island zien, dus daar stellen we het navigatiesysteem eerst op in. Het heeft een bepaalde charme, maar het is wel grotendeels vergane glorie. Ik dompel mijn hand in de Atlantische Oceaan. En we eten een corndog als lunch. Dan komt het onvermijdelijke moment: de huurauto weer inleveren na 3581,5 miles (zo’n 5700 km). ‘Het zou wel heel super zijn als we over de Brooklyn Bridge Manhattan binnen zouden rijden’, zegt Manlief. En dus gaan we aan de slag. Het valt niet mee. Maar met veel moeite, geduld en doorzettingsvermogen lukt het uiteindelijk. Een prachtig einde van een waanzinnige reis!

Gewicht

Marriott Inner Harbour, Baltimore in Maryland

‘Neem een lege koffer mee’, waarschuwde mijn schoonzusje. ‘Je koopt daar altijd meer dan je denkt!’ Ze heeft veel meer ervaring dan ik. Dus ik volg haar advies op. En tijdens de reis helpen Manlief en ik elkaar bij het kopen van soevenirs. Is het echt leuk genoeg? Is het niet te zwaar? Ben je er thuis ook blij mee? Ik heb een speciale kofferweger gekocht. Nu we weer richting New York gaan en de terugreis langzaam in beeld komt, bekijk ik de status. En schrik me drie keer in de rondte! We zitten ver boven het toegestane gewicht dat mee het vliegtuig in mag. Paniekerig gooi ik alle hotelzeepjes weg. Een blouse die toch afgewassen is. Als alle prullenbakken in de hotelkamer vol zitten, weeg ik de koffers opnieuw. En zie dan dat er twee instellingen zijn: kg en lbs. Juist. Ik zet ‘m goed en weeg nog een keer. Haal opgelucht adem. Het is wat met die jetlag, hè. Je doet er af en toe zo verward door!

Miscommunicatie

Barnes & Noble, Starbucks coffee corner, Baltimore in Maryland

Op de hotelkamer liggen allerlei folders. Onder andere met een webwinkel van het Marriott Hotel. Alles wat je ziet, is te koop. Bedlinnen, lamp, voetenbankje. Ze hebben ook waanzinnig leuke zonnebrillen. De oren zijn verbonden met een koord en ze openen en sluiten tussen de glazen. Net als de bril van Sid in CSI New York. Die wil ik ook! In de lobby schiet ik de conciërge aan, een jonge knul. Ik vraag hem in keurig en verstaanbaar Engels (Manlief: check) of ik er een kan passen. Hij gaat het achter even vragen. Na een paar minuten komt hij terug: die verkopen ze niet. Ik leg uit dat ze in de brochure staan en hij verdwijnt weer. Nu blijft hij langer weg. Dan komt hij terug: ze liggen echt niet op de hotelkamers. Dat weet hij zeker want hij is daar vaak genoeg geweest. Nu grijpt Manlief toch in. Hij legt uit dat een plaatje van de zonnebril in de brochure van de webwinkel staat. Die brochure ligt op de hotelkamer. En die zonnebril wil ik graag even opzetten om te kijken of hij leuk staat. De jongen luistert tot Manlief is uitgesproken. En zegt dan: ‘Waarschijnlijk heeft iemand die zonnebril dan in uw hotelkamer laten liggen. Wij hebben ze niet namelijk.’ Niet ik maar Manlief verliest zijn geduld, bedankt de jongen en loopt weg. ’s Middags kijken we online. Ze hebben de zonnebrillen. Maar helaas dus niet voor mij.

Flashback

Marriott Inner Harbour, Baltimore in Maryland

We rijden richting Boston als Manlief zegt: ‘Volgens mij ben ik een vulling verloren’. Ik heb ‘m even eerder kauwgum gegeven. Bij een parkeerplaats inspecteer ik zijn kaken en inderdaad: ik zie een keurig uitgeboord holletje in zijn kies. Gelukkig heeft hij er geen last van. Maar we staan aan het begin van onze vakantie. Wat is nu wijsheid? Hier een tandarts zoeken, behoort tot de mogelijkheden. Maar dat is thuis al geen pretje, laat staan tijdens deze reis. We besluiten mijn moeder via email te vragen of ze een afspraak wil maken gelijk na terugkomst. En het tot dat moment goed schoon te houden. We duiken een supermarkt in voor wat mondwater. Dat blijkt gemakkelijker gezegd dan gedaan. Er is een hele gang met van alles ter bevordering van een hygiënische mond. Zelfs een reparatiesetje met noodvulling! Ondanks mijn enthousiaste smeekbedes laat Manlief zich niet vermurwen: dat laatste is out of the question. Dus met een handige spray in zakformaat verlaten we de winkel. Amerika is echt het land van de onbegrensde mogelijkheden!

Wat een pech!

Marriott Inner Harbour, Baltimore in Maryland

De wekker gaat absurd vroeg voor een gewone vakantiedag. Het is net zes uur. Maar we wisten dat er van al die dagen een lange reisdag tussen zat. Van Charlotte NC naar Baltimore MD, zo’n 530 miles (850 km). En dat was ook nog de enige mogelijkheid om een vriendin die vlakbij Washington vakantie vierde te ontmoeten. Een krap reisschema dus, vandaar dat we vroeg willen vertrekken. Het eerste deel gaat voorspoedig. Maar dan zegt Manlief: ‘Er brandt een lampje en er staat “change engine oil soon”. Wat denk jij?’ Ik denk maar een ding: zo snel mogelijk stoppen! Bij een tankstation raadplegen we het boekje en checken we het oliepeil: op het minimum. Dus bellen we naar Road Assistance. Ook zij vinden het beter om niet door te rijden en geven het adres van een garage verderop. Gelukkig is die zo gevonden. De olie moet worden ververst maar er zijn een paar klanten voor ons: “uurtje of twee”. We kijken elkaar aan: wat een pech. Manlief pakt koffie en een boek. En ik toets het telefoonnummer in: elkaar zien gaat niet lukken. Gelukkig krijgt de man medelijden met ons. En zijn we uiteindelijk ruim een uur kwijt met de autopech. De zon schijnt nog steeds. Het is nog een heel eind naar het volgende hotel. Maar we hoeven in elk geval niet te lopen!

In alle staten

La Quinta Inns & Suites, Charlotte in North Carolina

Ik herinner me een aflevering van Friends waarin ze probeerden in zo kort mogelijke tijd alle staten van de Verenigde Staten van Amerika op te schrijven. Manlief ging ook gelijk aan de slag, aan mij is en was dat niet besteed. Het zijn er veel meer dan onze eigen provincies: 50 maar liefst. Hoe dan ook, op televisie noch in onze huiskamer kwamen ze eruit. Deze vakantie doen we in totaal 15 staten aan. Toen we vanochtend de veertiende staatsgrens passeerden, zei Manlief: ‘Ken je ze nog allemaal?’ Ik begon enthousiast op te sommen: ‘New York, Rhode Island, Massachusettes, Maine, New Hampshire, Vermont, Connecticut, Pennsylvania, Maryland, New Jersey, North en South Carolina …’ En toen viel ik stil. Ik peinsde en ik peinsde. Toen begon Manlief te neuriën: ‘Take me home, country roads’! Waarop ik triomfantelijk uitriep: ‘Virginia en West Virginia!’ We doen nog een nieuwe staat aan voor we weer huiswaarts keren: Delaware. En dat is maar goed ook, want meer ruimte is er duidelijk niet in mijn hoofd tijdens vakanties!

It’s raining again

La Quinta Inns & Suites, Charlotte in North Carolina

Toen we gisteren het restaurant verlieten, bleek het te regenen. En niet zo heel zachtjes ook: de straten stonden blank. We waren doornat alleen van het in en uit de auto stappen. En bij daglicht was het niet veel beter. We mogen absoluut niet klagen; dit is de derde dag met regen deze vakantie. Maar er stonden allerlei outside-activiteiten op de planning. ‘Tijd voor plan B’, zou Barbara zeggen die in New York hetzelfde meemaakte. En dus reden we met een kleine omweg gelijk naar de volgende overnachtingsplaats. Waar we precies op tijd arriveerden voor de eerste middagvoorstelling van ‘Moneyball’ in de plaatselijke bioscoop! Daar kunnen ze in Nederland nog wat van leren: $ 5 per persoon voor een royale relaxfauteuil. De film met Brad Pitt en Philip Seymour Hoffman in de hoofdrollen gaat over een waargebeurd verhaal in baseball. En ook de Boston Red Sox en het Fenway stadion kwamen erin voor. Leuk als je daar twee weken geleden (alweer) zelf liep. De ontbrekende ondertiteling viel niet op, ik kon het prima volgen. Toen we weer buiten stonden met een grote glimlach op ons gezicht, brak de zon door. En konden we inchecken in een prima hotel. Weer een dag in een gouden lijstje!

Muziek onderweg

Red Roof Inn, Asheville in North Carolina

Ik weet nog dat ik tegen Manlief zei: ‘We moeten ook muziek meenemen voor onderweg!’ En dus zitten er twee iPods en twee iPhones tjokvol muziek bij de bagage. Waarvan we er dus een in twee weken tijd een keer hebben gebruikt om te testen. We hebben namelijk een exclusieve radiozender bij deze auto die de perfecte muziek draait zonder commercials of onderbrekingen. Voornamelijk country. En hier krijgt een liedje ook gelijk meer betekenis. Willie Nelson zingt ‘On the road again’. John Denver vertelt over West Virginia, Blue Ridge Mountain en Shenandoah River in ‘Take me home, countryroads’. De Carpenters jubelen dat ze ‘on the top of the world’ zitten, terwijl wij vanaf Mount Washington 6000 ft naar beneden kijken. Het leven kan zo heerlijk zijn. Ik weet nu al wat ik ga zingen als ik weer voet op Nederlandse bodem zet: “I’ve had the time of my life!”

Wildlife so far

Comfort Inn & Suites, Troutville in Virginia

Even een kleine update voor de geïnteresseerden onder jullie.

* Deer: 4
* Bears: 3
* Chipmunks: 4
* Groundhogs: 2
^ Raccoons (dead): 18
* Bald eagles: 20
* Wild turkeys: 6
* Squirrels: > 100
* Pigeons: 45
* Unidentified birds: 800
* Ladybugs: 145
To be continued (hopefully).