Manlief zit achter de pc en ik ben bezig met Sinterklaas te helpen door allerlei pakjes in een vrolijk papiertje te wikkelen. Buiten in de winkelstraat horen we een orgel Sinterklaas-liedjes spelen. Zachtjes neurie ik mee. ‘Zie de maan schijnt door de bomen’ en ‘Zie ginds komt de stoomboot’. Floppy komt geïnteresseerd kijken naar wat ik aan het doen ben. Maar als blijkt dat niets ‘lekker’ ruikt, is hij zo weer verdwenen. Dan zegt manlief ineens: ‘Hé, dat klopt niet!!’ Ik kijk op, in de verwachting dat hij een onvolkomenheid heeft ontdekt in de financiële administratie. ‘Nee’, zegt hij, ‘jouw tekst is fout!’ Wat blijkt: ik was volop aan het meezingen met ‘Daar wordt aan de deur geklopt’. Ik ken echter niet alle teksten meer. Dus in mijn enthousiasme had ik gezongen: ‘Wees maar gerust, mijn kind. Ik ben de goede Sint. Ook al ben ik zwart als roet, ik meen het toch goed.’ Zal maar vast mijn bikini inpakken voor Spanje straks!