Barnes & Noble, Starbucks coffee corner, Baltimore in Maryland
Op de hotelkamer liggen allerlei folders. Onder andere met een webwinkel van het Marriott Hotel. Alles wat je ziet, is te koop. Bedlinnen, lamp, voetenbankje. Ze hebben ook waanzinnig leuke zonnebrillen. De oren zijn verbonden met een koord en ze openen en sluiten tussen de glazen. Net als de bril van Sid in CSI New York. Die wil ik ook! In de lobby schiet ik de conciĆ«rge aan, een jonge knul. Ik vraag hem in keurig en verstaanbaar Engels (Manlief: check) of ik er een kan passen. Hij gaat het achter even vragen. Na een paar minuten komt hij terug: die verkopen ze niet. Ik leg uit dat ze in de brochure staan en hij verdwijnt weer. Nu blijft hij langer weg. Dan komt hij terug: ze liggen echt niet op de hotelkamers. Dat weet hij zeker want hij is daar vaak genoeg geweest. Nu grijpt Manlief toch in. Hij legt uit dat een plaatje van de zonnebril in de brochure van de webwinkel staat. Die brochure ligt op de hotelkamer. En die zonnebril wil ik graag even opzetten om te kijken of hij leuk staat. De jongen luistert tot Manlief is uitgesproken. En zegt dan: ‘Waarschijnlijk heeft iemand die zonnebril dan in uw hotelkamer laten liggen. Wij hebben ze niet namelijk.’ Niet ik maar Manlief verliest zijn geduld, bedankt de jongen en loopt weg. ’s Middags kijken we online. Ze hebben de zonnebrillen. Maar helaas dus niet voor mij.