Warme omhelzing

“Waar kom je vandaan?” Het begon ogenschijnlijk onschuldig. Toen ik antwoord gaf, zei mijn collega: “Wat toevallig, mijn vrienden en ik hebben daar binnenkort een weekeind gepland.” En aan het eind van het kennismakingsgesprek was ik dus hun stadsgids. Ik vond het leuk! Getogen en gebleven in mijn geboortestad weet ik natuurlijk het een en ander van de geschiedenis. Maar tijdens de voorbereiding kwam ik een heleboel onbekende wetenswaardigheden tegen. Ik schrapte en vulde aan, sneed bochten af en maakte omwegen. Totdat ik een mooi programma van zo’n twee kilometer rondom het stadscentrum had gemaakt. Vandaag ontmoette ik het gezelschap van bijna 25 man, keurig een Brabants kwartiertje na de afgesproken tijd. En stak ik van wal. Tussen de highlights kwam er telkens eentje geïnteresseerd naast me lopen. Hoorde ik dat de meesten elkaar al kennen vanaf de peuterklas. Ze zijn inmiddels door het hele land uitgewaaierd, hebben vrienden of vriendinnen toegevoegd of laten gaan, maar spreken elk jaar een weekeind af. Ergens in het midden van de route kreeg ik plagerig de bijnaam ‘Moeke’. En toen ik afsloot na een test over bekende stadsgenoten, werd er spontaan ‘Moeke, bedankt!’ gezongen. Moeke?! Ach ja, qua leeftijd had ik hun moeder kunnen zijn. Dus ik beschouw het zoals bedoeld als een eretitel. Met een pakket vol heerlijkheden als dank fietste ik terug naar huis. Hen vol vertrouwen in de warme omhelzing van mijn stad achterlatend.

Natuurlekker

Vriendelijk loopt ze ons tegemoet, terwijl ze met een uitnodigende zwaai van haar arm de gezellige tafeltjes onder de aandacht brengt. ‘Kies een fijn plekje uit!’ Dat doen we. De stoelen zitten zalig, dat maakt het straks nog moeilijker om te vertrekken. Maar zover is het nu nog niet. We bekijken de mooi uitgevoerde menukaartjes en de specials die op de spiegel aan de wand staan geschreven. Een Kijkje in de Keuken lijkt ons wel wat: soep, wraps en salade. De keuken is sowieso te zien vanaf onze zitplaats: schoon en praktisch ingericht. Ik kies als drankje voor ‘Oplaadthee’, de anderen geven voorkeur aan koffie. Geen filter of zelfs Nespresso: een gigantisch glimmend bakbeest dat de verwachting van overheerlijke koffie waar maakt. We zijn niet de enige gasten, en de ruimte tussen de tafels is precies goed: niet te ver en niet te dichtbij. De drankjes worden snel gereserveerd, terwijl de gastvrouw op dit moment geen ondersteuning heeft. Het maakt niet uit, de sfeer is ontspannen. Ze maakt zelfs tijd voor een kort gesprek. Dan duikt ze de keuken weer in voor onze lunch: alles wordt vers bereid. We sluiten af met een zoete traktatie: crostata met hazelnotenroom waar ik nog nooit van heb gehoord maar waar ik geen afscheid meer van kan nemen. Als het dan toch tijd is om te vertrekken, beloven we natuurlijk terug te komen. Natuurlekker is een verborgen parel die je zo snel als mogelijk wilt ontdekken. Ga naar de website, volg haar op Facebook en deel het binnen jouw netwerk. Ik ben keitrots op mijn oud-collega! PS ben een dag later teruggereden voor een grand dessert to-go. Ook geen spijt van.