Wondermooi IJsland

We waren nog niet geland of mijn schoonmoeder en man keken hun ogen uit: wat is IJsland toch een prachtig en uniek land met z’n bruin-beige tinten en uitgestrekte lavavelden. In het hotel wachtte een verrassing: omdat ik er al twee keer eerder was geweest Én we ter gelegenheid van onze trouwdag met beide moeders kwamen, kregen wij een suite in plaats van de gereserveerde kamer! ’s Avonds stak er een pittige wind op. De receptioniste waarschuwde voor sneeuw. Ze kreeg gelijk, want toen we wakker werden, lag er een wit laagje. En het sneeuwde nog steeds! Terwijl we de bus instapten, die ons naar de mooiste plekjes zou brengen, grapten we nog tegen elkaar dat het typisch IJslands weer was. Maar een paar uur later werd het slechter. En nog slechter. De geiser sputterde een paar meter water de lucht in en sloeg door de stom meteen plat tegen de grond, waar hij normaal wel 30 meter omhoog spuit. De waterval was alleen uit de verte te bekijken: levensgevaarlijk om over de ijsgladde rotsen verder te lopen. Halverwege de middag werden alle touringcars teruggeroepen: noodweer was op komst. Maar gelukkig was het zaterdag weer mooi en genoten we van het warme bronwater van de Blue Lagoon temidden van een schitterend wit uitzicht. IJsland is best duur, want bijna alles moet worden geïmporteerd. Maar het is nog steeds niet de laatste keer dat ik er was: we gaan meteen sparen voor een volgend bezoek!

Mondhygiëniste

‘Ik stuur je een keer door naar de mondhygiëniste voor tandsteen’, zei mijn tandarts resoluut. Verbaasd keek ik ‘m aan, want normaalgesproken doet hij dat zelf. ‘Bovendien’, vulde ik aan, ‘doet een behandeling bij een mondhygiëniste hartstikke zeer!’ Nu was het zijn beurt om verbaasd te kijken. ‘Karin, doet tandsteen verwijderen pijn bij een mondhygiëniste?’ Hij speelde het goed of hij kon het echt niet geloven. ‘Nee hoor’, antwoordde zijn assistente, ‘alleen mannen klagen wel eens, maar dat zijn per definitie watjes!’ Niet geheel gerustgesteld maakte ik een afspraak. Toen ik een collega het verhaal vertelde, glimlachte ze. ‘Ze heeft wel gelijk, je hoort mannen er eerder over klagen dan vrouwen. Ik ben er vorige week zelf nog geweest. En het valt allemaal best mee. Zolang ze maar van je ondertanden afblijven!’ Drie keer raden waar bij mij het tandsteen zit!

Appeltaart

Er waren nog een paar appels over van het kistje goudreinetten dat we van onze (schoon)ouders hadden gekregen. En in de supermarkt zaten de springvormen in de aanbieding. Niet alleen de doorsnee exemplaren, maar ook een paar schattige kleintjes! Een kennis van mijn moeder is ernstig ziek en heeft afgelopen week de eerste bestraling gehad. Onze overbuurman had zin in taart. Mijn schoonzusje wilde graag ruilen tegen verse tomatensoep. Dus hoe kun je je zaterdag nou beter besteden dan met het bakken van een paar appeltaarten? Blijkbaar ben ik stiekum toch een huisvrouw, want ik kijk in een heerlijk naar appeltaart en kaneel geurend huis terug op een zalige dag.

Erwtensoep

Vanavond eten we erwtensoep. Mijn moeder heeft op haar eigen heerlijke wijze verse soep gemaakt en gaf een pannetje af bij ons. En omdat ik van huis uit gewend ben aan de combinatie met pannenkoeken, zet ik ook die op tafel. Mijn man daarentegen kent deze samenstelling niet. Hij eet van jongs af aan erwtensoep met roggebrood en spek. Of hartige pannenkoeken als hoofdmaaltijd. Bij de ijsbaan staan standjes waar je erwtensoep en worstenbrood kunt kopen. Elke winter opnieuw is het daar stampenddruk. Maar hoe dan ook: de soep wordt in elk geval nooit zo heet gegeten als hij wordt opgediend!

IJsland

Nog één week, dan is het zover, dan tracteren we de moeders op een paar dagen IJsland. Als dank voor hun hulp en ondersteuning tijdens onze trouwdag. Als laatste adempauze voor mijn examen. En uiteraard omdat we het zelf ook leuk vinden! Ik ben er al twee keer eerder geweest, mijn man nog nooit. Hij weet dus niet wat hij zich moet voorstellen bij watervallen waar je uit kunt drinken, een geiser die genoemd is naar zichzelf, en een lagune waar je je steeds meer een eitje waant hoe dichter je naar het midden zwemt. IJsland, het land van de pure natuur, vulkanen en schuivende aardplaten, van de gletsjers en van het kleinere temperatuurverschil dan je verwacht. Het is daar een paar graden boven nul. Ze verwachten wat sneeuw halverwege volgende week! Nog acht nachtjes slapen. Als dat er van komt!

Assepoester

Er lag een foldertje van AH in de bus, met de mogelijkheid om voor Assepoester-poppenkastpoppen te sparen. Ik ben al jaren een trouw Disneyfan, maar dit was niet de reden dat mijn oog erop viel. Dat soort acties is meestal al op=op voordat je kans krijgt om te sparen. Nee, het ging hier namelijk om een dubbele aanbieding. Je kan ook meedoen aan een wedstrijd, waarbij je je verkleed als een van de figuren uit de film laat fotograferen!! De hoofdprijs is een reis voor vier personen naar het echte Prinsessebal in februari. En zelfs dat was nog niet de reden van mijn stralende lach en goede humeur. Ik ga uiteraard meedoen. Namelijk zo! Ben benieuwd of ik een prijs win!

Stinkdier

Floppy was niet lekker afgelopen week. Hij wilde niet eten en hij wilde niet drinken. We hebben het een dag of wat aangekeken, maar toen hij zichtbaar begon te verslappen, wilde ik toch maar weer met hem naar de dierenarts, hoe erg hij dat ook vindt. Een vriendin wist echter raad: ‘Toen mijn hond hetzelfde had, moest ik hem van de dierenarts eerst een paar dagen gekookte kip en rijst geven. En daar knapte hij helemaal van op!’ We probeerden het meteen uit en inderdaad: hij had weer interesse in zijn eten! Er was slechts een klein nadeeltje: Floppy laat er enorm stinkende scheetjes van! Zo erg, dat hij er zelf last van heeft! Maar daar wist hij dan weer een oplossing voor! Enne … hij is weer helemaal de oude, hoor!

Begrafenisritueel

‘Dit liedje mag je draaien als je ooit definitief afscheid van mij moet nemen.’ Mijn man kijkt me geschokt aan en als hij ziet dat ik het meen, antwoordt hij dat het dit helemaal geen leuk gesprek vindt. ‘Maar dan weet je niet wat ik wil!’ Hij zegt dat hij dat tezijnertijd zelf wel regelt. Ik zet door: ‘Daar staat jouw hoofd helemaal niet naar, dan heb je verdriet.’ Ik weet niet veel meer van de tijd rondom het overlijden van mijn vader. Maar wel dat iedereen zoveel wilde weten. Dat we zoveel moesten doen. En helemaal niet wisten ‘hoe hij het gewild zou hebben.’ Wij wilden eigenlijk alleen maar met rust gelaten worden. In de familie en vriendenkring van B. leeft iedereen nog, dus veel persoonlijke ervaring heeft hij gelukkig niet. Dan ineens schatert hij het uit. ‘Je hebt gelijk’, zegt hij, ‘stel je voor dat je me nooit zou vertellen dat je snel wagen- en zeeziek bent. Zul je zien dat ik je uitstrooi over zee. Ben je mooi klaar mee!’ Ik zucht en haal mijn schouders op. Volgende keer nog maar eens proberen om een serieus gesprek te hebben.

Anti-slipcursus

Afgelopen maandag stond weer eens in het teken van een teamuitje. Ditmaal in Lelystad: een anti-slipcursus. Vooraf had ik er een hard hoofd in. Niet alleen ben ik erg gemakkelijk wagenziek, maar daarnaast stond ik er helemaal niet op te kijken om noodstops en pirouettes te maken met onze auto. Gelukkig viel het alles mee. Het is ruim 20 jaar geleden dat ik mijn rijbewijs haalde en ongemerkt sluipen er wat schoonheidsfoutjes in. Ook zijn de verkeersregels (en het verkeer) aangepast ten opzichte van de tachtiger jaren. Ondanks het feit dat ik het merendeel van de pionnetjes onder de auto wist te verzamelen, kreeg ik toch een ‘voldoende’ als eindcijfer. En een pluim omdat ik had doorgezet. Als je dus een keer in de gelegenheid bent: zet je angst van je af en ga ervoor!