Bloedvete

Ooit, lang geleden, had Floppy ruzie met een hond verderop in de straat. Een herder van twijfelachtig komaf. Ze konden elkaar niet luchten of zien. Op een keer ging het mis. Voordat zijn baas of ik konden ingrijpen, vlogen ze elkaar in de haren. Met een deuk in het ego van de herder en een hernia in de nek van Floppy werd de vete onderbroken. Niet afgebroken, want ze bleven grommen naar elkaar tijdens de wandeling. De jaren gingen voorbij. Ze werden ouder. Grijze haren, spieren wat stram en stijf. Maar geen gelegenheid bleef onbenut om de persoonlijkse gevoelens naar elkaar toe te uiten. Vandaag liet mijn moeder Floppy gauw even een plas doen. Het gaat harstikke goed met hem, maar hij moet wat vaker. Snel even in de goot en weer naar binnen. Hij zag ‘m eerder dan zij. En ging er tussenuit, klapperend met z’n kunstgebitje. Hij had er behoorlijk de vaart in! Want ondanks herhaalde pogingen lukte het haar niet om ‘m te vangen vóór hij zijn grote vijand had bereikt. Die ‘m met plezier opwachtte vanachter zijn rollator. Floppy had een vastbesloten blik in zijn ogen: ditmaal zou hij ‘m er écht van langs geven. Maar helaas: ook dit keer grepen de volwassenen in. En keerden twee mokkende honden huiswaarts. Wéér een pauze in de eindafrekening. Tot de dood ons scheidt.

I’ll be back

En zo, na een sabbatical van twee maanden, kan ik ineens eindelijk weer bij mijn log. En jullie ook! Van de een op de andere dag waren we compleet afgesloten. Teveel bezoekers, aldus de naar nu bleek terecht goedkope provider. Dat wilden ze niet hebben. En dus ging de stekker eruit. Manlief ging op zoek naar een nieuwe gastheer. En die was eigenlijk ook redelijk snel gevonden. ‘Wij verhuizen u in drie dagen!’, stond groot en nadrukkelijk op de site. Maar zo snel liet de vorige huisbaas ons niet gaan. En toen we eindelijk tot een schikking waren gekomen, bleek de nieuwe verhuurder kerstvakantie te hebben. En daarna last van een oudejaarsblues. Om vervolgens drukbezet met nieuwjaarsrecepties te zijn. Maar goed, alle leed is nu geleden. En mijn hoofd zit vol met verhaaltjes van de afgelopen maanden. Dus ga er maar eens goed voor zitten. Want ik ben terug!