De afgelopen weken waren druk, volgepland en hier en daar zelfs voorzien van stevige stress-elementen. Wat ik echt al heel lang niet meer heb meegemaakt: mijn nek, schouders en rug zaten pijnlijk muurvast. Tel daar grieperig, verkouden en vermoeid bij op en je hebt een totaalplaatje waar je niet op zit te wachten. Oftewel hoog tijd voor opvolging van een recent geuit goedbedoeld advies: “Neem nou eens even tijd voor jezelf, ook als het ‘eigenlijk helemaal niet kan’!” En dus draaien we ons vanochtend lekker een keertje om als het tijd is om op te staan. Krijgt Darwin niet een heerlijk lange boswandeling, maar een kort ‘alleen even het hoognodige”-blokje om (waar hij zich overigens volledig in kan vinden!) Negeer ik bezigheden en klusjes zoals vermeld op het to-do-lijstje aan de koelkast, of ze zich nu wel of niet ‘perfect lenen voor Tweede Paasdag’. En kruip in mijn joggingpak met een boek, een dekentje en een kop thee op de bank. Manlief sluit naar hartenlust aan: ook hij geniet van een zalig rustige dag. We laten de woonboulevards, attractieparken en buitenactiviteiten vandaag graag aan anderen. Als ik tijdens een pauze in het bankhangen even de nieuwsberichten scan, schiet ik in de lach. “Weet je”, onderbreek ik hem in een boek van 489 bladzijdes, “we zijn dus helemaal niet uniek! Het AD heeft een onderzoek uitgevoerd onder 3000 respondenten. Maar liefst 75% blijft vandaag ‘lekker binnen’!” Fijne Paas2 allemaal!