Everybody loves icecream

Equinox in Manchester, Vermont

Vandaag bezoeken we de ijsfabriek van Ben & Jerry’s. We zijn vroeg, Waterbury ligt vlakbij Stowe. Toch is het al druk, op Columbus Day zijn veel mensen vrij. Het gebouw is nadrukkelijk aanwezig met harde kleuren. We kopen kaartjes en dwalen vast door de zoetruikende giftshop. Dan klinkt een koebel: onze tourguide wacht op ons. We volgen haar naar een ruimte waar een introductiefilm wordt vertoond. Als ze vraagt waar iedereen vandaan komt, maken wij behoorlijk indruk. ‘I’ve never been to the Netherlands’, zegt iemand achter me. Dan mogen we de productieband zien. En vervolgens ijs proeven. Flavor of the day is Late Night Snack, met French Fries erin. Niet echt my cup of tea. Buiten lopen we nog even naar de flavor graveyard. Een groepje kinderen heeft meer aandacht voor een struik waar een schildpad onder zou zitten. Dan stappen we weer in de auto. Richting zuiden met nog veel meer kleuren, geuren en smaken!

Advertenties

Blaadjes

Von Trapp Family Lodge in Stowe, Vermont

We zijn deze reis al een paar jaar van plan. Eerst was Floppy te oud om zolang alleen te laten. En toen hij er niet meer was, stond ons hoofd er niet naar. Maar in februari gingen we dan toch naar het reisbureau. En kon het aftellen beginnen. We kregen enthousiaste en verbaasde reacties uit onze omgeving. Van ‘net zoals in de film!’ tot ‘het blijven gewoon blaadjes, hoor’. Maar wij konden nauwelijks wachten. En nu, nu vallen we van de ene verbazing in de andere. Wat een kleurenpracht. Op dsdays en op het fotolog van Bart (http://bartslog.wordpress.com) kun je onze vreugdevolle avonturen volgen. Maar zelfs nu blijven de reacties gemengd. Ach, ze zijn stuk voor stuk goedbedoeld en met genegenheid uitgesproken. Maar om New Hampshire met De Hoge Veluwe te vergelijken!? Geef mij dan deze omgeving maar!

Zondag = wasdag

Von Trapp Family Lodge in Stowe, Vermont

We wisten van tevoren dat het onmogelijk was om voor de hele vakantie voldoende kleren mee te nemen. Ergens zouden we een of twee keer moeten wassen. Nu is dat in Amerika geen enkel probleem. Elk dorp heeft een Laundrette. En de meeste hotels hebben een guest laundry service waar je met meerdere quarters je spullen kunt wassen. Uiteraard kun je het laten doen. Uit nieuwsgierigheid heb ik naar de prijzen gekeken. Je betaalt 6$ voor een slip! Ik had dus ingecalculeerd dat we op onze rustdag in elk geval de was zouden doen. Dus liepen we vanochtend samen naar de wasruimte. Er stonden zes machines, waarvan een met een bordje ‘out of order’! Ernaast hing een apparaat met vier soorten wasmiddel. Ik gooide drie muntjes in het bakje en haalde een zakje eruit. We deden alles in een van de machines en sprenkelden het wasmiddel over de kleren. De mevrouw naast me lachte even en vertrok. We drukten op ‘start’, keken hoe laat het was en gingen ontbijten. Een uur later haalde ik de was eruit. Alles was kurkdroog, maar terwijl ik de kleding opvouwde, zag ik dat er rare vlekken van het wasmiddel in zaten. En toen viel de quarter! Er stonden wasmachines. En drogers! In de veronderstelling dat het een combi was, hadden we dus een droger aangezet. We schaterden het uit. Hoezo onnozele toeristen! Maar goed, we moesten dus opnieuw beginnen. Met een nieuwe voorraad quarters werd eerst de wasmachine aangezet. En na een half uur ging de bundel (weer) in de droger! Resultaat: alles is schoon en fris. En we zijn weer een Amerikaanse herinnering rijker!