Nieuwe collega

‘Is het een idee om alvast een keer af te spreken? Dan kunnen we kennis maken en gelijk een aantal zaken regelen voordat ik officieel start.’ Ik heb mijn nieuwe en formeel op dit moment enige collega in een bedrijf met drie directeuren en een vacature aan de lijn. We plannen een moment bij ons op kantoor. ‘Leuk, tot dan!’ Op de bewuste dag loop ik even voor het afgesproken tijdstip richting de kantoorhal. Ik kijk naar de binnenkomende dames. Behalve haar voornaam en het feit dat ze zelf ook pas net begonnen is, weet ik nog niet veel van haar. Een kleine Aziatische jonge vrouw staat voor de balie. Zou ze dat zijn? Maar ze wordt door een andere collega meegenomen. Weer een dame, dit keer met een meneer naast haar. Die zal het dus ook wel niet zijn, ze kwam alleen. Ik krijg er plezier in. Er komen vier vrouwen tegelijkertijd binnen. Stel dat ik zou mogen kiezen, van wie zou ik dan puur op uiterlijk hopen dat ze het is? Ze lopen allemaal door naar de toegangspoort zonder zich bij de receptie te melden: mij onbekende collega’s dus. Dan komt er een vrouw binnen, die me gelijk aanstaat. Open, leuk gekleed en prettige uitstraling. Ze loopt op de receptionist af. Ik zie hem knikken en de telefoon pakken. Een paar seconden later rinkelt de mijne. Blij loop ik naar beneden. Ik zie nog steeds op tegen het feit dat ik volgende week een aantal dierbare collega’s gedag ga zeggen. Zonder te weten of en hoe snel het contact zal verwateren. Het hoort erbij. Maar ik ben ervan overtuigd dat ik weer een heleboel nieuwe leuke mensen zal ontmoeten. Ik verheug me er nu al op!