Standbeeld

20130702-212758.jpg

Onze werkgever investeert in geestelijk en lichamelijk gezonde medewerkers. Zo gaan we nu op tijd slapen, sporten regelmatig en eten nauwelijks suiker. En zijn we druk bezig met onze ontwikkeling. Want als je echt plezier hebt in hetgeen je doet, ben je nog veel waardevoller voor het bedrijf en de maatschappij. Samen met mijn collega’s ben ik een persoonlijke visie aan het uitwerken. De een wil een boek gaan schrijven, de ander voor zichzelf beginnen of doorgroeien naar een hogere functie. En met behulp van oefeningen en feedback van familie, vrienden en collega’s komen we steeds dichter bij de realisatie. Zo loop ik samen met een collega een stukje door het park vlakbij de opleidingslocatie. We stellen elkaar zogenaamde Socrates-vragen over ons idee om het zo nog scherper vast te stellen. ‘Als jouw idool dit plan zou uitvoeren, hoe zou hij of zij dat dan doen?’ En ‘Als je idee vanuit je prive-tijd is ingestoken: profiteert je zakelijke tijd er dan wel of niet van?’ De ene vraag is relevanter dan de andere maar zet je aan het denken. Dan zegt mijn collega: ‘Waarom wordt er over vijf jaar een standbeeld voor je opgericht?’ Ik schiet in de lach. En antwoord dan met een knipoog: ‘Er bleef nog wat klei over. En die homp had wel wat weg van mij!’ Ook bij serieuze zaken is een gezonde dosis humor onmisbaar.