Een vreemd geluid bereikt mijn oor. Het duurt even voordat ik weet wat het ook weer betekent. De wekker! De afgelopen dagen werd ik uit mezelf wakker: niets is lekkerder dan in de ‘vroege’ ochtend een eindje door de alpenweides wandelen met Sydney. Maar vandaag, na de vermoeiende dag gisteren in Salzburg, hebben we blijkbaar uitgeslapen. Ik glimlach en zet de waterkoker aan. Tijd om de anderen te wekken met koffie en thee. Mijn moeder schrikt wakker uit een diepe slaap. ‘Wat ben je vroeg?’ Ik glimlach weer. We douchen en kleden ons aan. Op het gemakje want het is vakantie. En zondag! Als we beneden in de ontbijtzaal aankomen, sprint het ‘buurjongetje’ ons tegemoet. ‘Jeetje, zeg, wat zijn jullie ontzettend laat, zeg. Niet normaal! De gasten aan de tafels naast ons schieten in de lach. Hij is een jaar of vijf, zes. En kinderen spreken nu eenmaal de waarheid. Net als dwazen!
D's Days 