Geburtsdagskind

Het ‘Geburtstagskind’ lag ondanks haar 64ste verjaardag al luidkeels mee te zingen met mijn ‘Lang zal ze leven’, toen ik haar vanochtend voor het ontbijt het dagelijkse kopje thee bracht. Ik heb het van geen vreemde: mijn moeder en ik zijn ontzettend graag jarig en halen eruit wat erin zit. Het gaat ons niet eens zozeer om de cadeautjes; met name de aandacht is belangrijk. En die kreeg ze vandaag. Toen ik onze tafel hier in het hotel ging versieren, merkte een van de (hier al langer werkende) serveersters op: ‘Aha, de slinger is precies lang genoeg. Het is zeker dezelfde als die van vorig jaar? Die paste ook precies!’ En ook de man die het gebak voor alle medewerkers van het hotel verkocht, de sleepliftbediende en de ober bij het pistecafeetje gaven haar de aandacht die ze verdient. Volgend jaar zijn we met haar verjaardag thuis, dan wordt ze 65 jaar. Maar een week later vieren we het nog een keer dunnetjes over. Gewoon lekker hier in het hotel!