De Libelle-columnisten werd gevraagd een open brief aan een Bekende Nederlander te schrijven. Onderwerp: de kerstgedachte. Het zette mij, net als hen, aan het denken. Wat een opdracht! Wat wil je vertellen en aan wie? Natuurlijk heb ik kerstgedachten. Ik geniet intens van deze weken, het hele huis is in kerstsfeer en de meeste kerstliedjes zing ik luidkeels mee (ja, schoonfamilie, ik zing als ik in mijn eentje in de auto zit wel!). Ik verkneukel me bij het feestelijk inpakken van kleine geschenkjes. Waarschijnlijk ben ik net als altijd de enige die de inhoud echt hilarisch vind, maar ach, ze zijn het inmiddels wel gewend. Degenen voor wie deze periode niet gemakkelijk is, stuur ik een kaartje met een lieve tekst. Of ik sla even een arm om hen heen. Iemand moeten missen is vreselijk, zeker in de maand dat familie, warmte en genegenheid centraal staat. Maar welk onderdeel van die kerstgedachten zou ik met een Bekende Nederlander willen delen? En zou ik daar dan ook nog een reactie op verwachten? Anders heeft het weinig zin om een brief te schrijven, toch? Ik heb de Libelle gelezen en doorgegeven aan mijn moeder. En besef dan ineens dat deze tekst een moderne open brief is. En ook nog over een kerstgedachte gaat! Is een van jullie toevallig een Bekende Nederlander? Dan is dit stukje bij dezen bestemd voor jou!
D's Days 