‘En hoe bevalt je nieuwe baan eigenlijk?’ vroeg mijn schoonmoeder. Ze zette me aan het denken. Na de paniek die eerste dagen en de opluchting dat ik een nieuwe baan vond, heb ik hier weinig meer vermeld over mijn werk. Het is leuk werk. Geen baan waar ik uit mezelf op had gesolliciteerd. Maar leuke werkzaamheden, twee bazen die echt moeite doen om het me naar de zin te maken en fijne collega’s. Ik weet dat dit ook wel weer ‘slijt’. Een normale werkkring wordt met moeilijke en makkelijke dagen. Maar ik heb het nu naar mijn zin en dat is belangrijk. Wel is het nog ‘gevoelig’ als ik toch weer een klusje krijg toegeschoven ‘omdat er nog niemand is benoemd op de opengevallen plek’. Ik was toch niet goed genoeg? Maar mijn baas zegt dan dat ik moet proberen om over mijn eigen schaduw heen te springen. Het als een kans te beschouwen, hoe klein ook, om ervaring op te doen. Hij is wijs, die baas van mij. En ook dat nare gevoel slijt wel weer.