Japie

Het mooiste aan Frankrijk vind ik eigenlijk toch wel het geluid van de krekels ’s avonds. Ik vind het heerlijk om hen op de achtergrond te horen als ik nog even met een boek of een wijntje op het terras zit of in bed lig. Vertrouwd en rustgevend. Dus toen ik vanmiddag een sprinkhaan bij het raam vond, was ik meteen enthousiast. Een persoonlijke leverancier van het geluid, gewoon op ons eigen balkon! Maar hij zat aan de verkeerde kant van het glas, dus met wat moeite kon ik ‘m buiten krijgen en in de plantenbak zetten. Mijn Verloofde zat het met verbazing aan te kijken. ‘Was jij niet diegene die me laatst wakker maakte, omdat een beest je zo eng zat aan te kijken in de douche?’ Ik knikte bevestigend. ‘En deze is niet eng? Deze heeft geen nare oogjes?’ Om vervolgens te verzuchten: ‘Echt, ik zal vrouwen nooit begrijpen!’